Η Αποτελεσματική πειθαρχία στα παιδιά

Η πειθαρχία είναι μια από τις πρωταρχικές διαπαιδαγωγικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γονείς στην ανατροφή των παιδιών τους και από τα συχνά ερωτήματα στους παιδοψυχολόγους.

Το παιδί έχει ανάγκη την πειθαρχία, ώστε να γνωρίζει και να εναρμονίζεται με κάποιους κανόνες συμπεριφοράς και να αποκτά σταδιακά συναίσθηση ευθύνης για τις πράξεις του και τα αποτελέσματα αυτών. Αυτό θα τον βοηθήσει αργότερα, ως ενήλικας πλέον, να έχει γίνει ένα άτομο συγκροτημένο που μπορεί και ξέρει να οριοθετεί τη συμπεριφορά του, και που σέβεται τους κοινωνικούς και ηθικούς κανόνες, οι οποίοι διέπουν την καθημερινή μας ζωή.

Τα παιδιά αντιλαμβάνονται από νωρίς στη ζωή τους ότι υπάρχουν κανόνες αποδεκτής συμπεριφοράς, όμως δεν τους αποδέχονται χωρίς αμφισβήτηση. Ακόμα, ενώ τη στιγμή που τους επισημαίνεται μια παραβίαση, μπορεί να δείχνουν ότι κατανοούν ή ότι σέβονται προς στιγμή το περιορισμό, αργότερα ξαναδοκιμάζουν να παραβιάσουν το όριο ή τη συμφωνία. Αυτό, σε ένα βαθμό, είναι μέσα στα πλαίσια της ανακάλυψης των πραγματικών ορίων, και είναι φυσιολογικό.

Στη πορεία κατάκτησης της πειθαρχίας, οι γονείς είναι απαραίτητο να ακολουθούν μια συστηματική προσέγγιση, ώσπου να φτάσει το παιδί να εσωτερικεύσει τους κανόνες χωρίς να είναι απαραίτητη πλέον η συνέπεια για την ανεπιθύμητη συμπεριφορά.

Δείτε περισσότερα...

Η σημασία του παιχνιδιού στην ανάπτυξη του παιδιού #paixnidi

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια ζωής, το βρέφος δείχνει τη χαρά με την κίνηση των χεριών και των ποδιών του (Piaget, 1962). Στη συνέχεια και καθώς μεγαλώνει το παιδί αποζητά τη συμμετοχή και κάποιου άλλου προσώπου σε όλο και πιο σύνθετες δημιουργικές συνθήκες προκειμένου να νιώσει την ίδια χαρά. Τι είναι το παιχνίδι, πώς και σε ποιους τομείς βοηθά στην ανάπτυξη του παιδιού;

Σύμφωνα με τη Landy (2009, p. 215) το παιχνίδι είναι μία δραστηριότητα στην οποία το παιδί εμπλέκεται οικειοθελώς και κατά την οποία το παιδί είναι αυτό που αποφασίζει τι θα συμβεί. Το παιχνίδι αποτελεί μια βασική δραστηριότητα, απαραίτητη για την υγιή ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού (Tamis-LeMonda, Shannon, Cabrera&Lamb, 2004) αλλά και για τη γνωστική, συναισθηματική, βιολογική και κοινωνική ανάπτυξή του (Erickson,1958;  Piaget, 1962). Το παιχνίδι έχει αναγνωριστεί από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ως βασικό δικαίωμα του κάθε παιδιού.

Δείτε περισσότερα ...

Γιατί τα παιδιά μας βαριούνται στο σχολείο, δεν έχουν υπομονή και απογοητεύονται εύκολα;

Ένα ενδιαφέρον άρθρο της Ιωάννας Φωτοπούλου

Είμαι εργοθεραπεύτρια με 10ετή εμπειρία εργασίας με παιδιά, γονείς και δασκάλους. Συμφωνώ απόλυτα με το μήνυμα του δασκάλου που έλαβα πρόσφατα, ότι τα παιδιά μας χειροτερεύουν όλο και περισσότερο σε πολλά ζητήματα. Ακούω σταθερά την ίδια άποψη από κάθε δάσκαλο που συναντώ. Αδιαμφισβήτητα, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετούς πορείας μου, έχω δει και εξακολουθώ να βλέπω μία πτώση στην κοινωνική, συναισθηματική και ακαδημαϊκή λειτουργικότητα των μαθητών καθώς και μια ραγδαία αύξηση των μαθησιακών δυσκολιών και άλλων διαγνώσεων.

Τα σημερινά παιδιά έρχονται στο σχολείο συναισθηματικά ανώριμα για μάθηση και υπάρχουν πολλοί παράγοντες στο μοντέρνο τρόπο ζωής μας που συμβάλουν σε αυτό. Όπως γνωρίζουμε, ο εγκέφαλός μας είναι εύπλαστος. Μέσα από το περιβάλλον μπορούμε να κάνουμε τον εγκέφαλο δυνατότερο ή πιο αδύναμο. Ειλικρινά πιστεύω ότι παρά τις καλύτερες προθέσεις μας δυστυχώς σχηματίζουμε τον εγκέφαλο των παιδιών μας προς τη λάθος κατεύθυνση. Και παρακάτω θα αναλύσω το γιατί.

Δείτε περισσότερα ...

#sxoleio#paidia

Τα λάθη των παιδιών

Η οικογένεια είναι ο μικρόκοσμος της κοινωνίας. Βλέποντας την οικογένεια μπορούμε να καταλάβουμε πώς λειτουργεί η συγκεκριμένη κοινωνία, στον συγκεκριμένο χρόνο και τόπο.

Θέματα όπως η επικοινωνία, η συναισθηματική ειδικότερα, η εξουσία, οι κανόνες, η εμπιστοσύνη, ο σεβασμός, ο έλεγχος η ευθύνη ή η ανευθυνότητα, συχνά αντικατοπτρίζουν την κοινωνία και τον τρόπο λειτουργίας της.

Στην Ελληνική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες, ο υπερ-προστατευτισμός των νεαρών παιδιών από τις οικογένειές τους με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο, οδηγεί συχνά σε « βολικές» ανευθυνότητες: οι γονείς παρέχουν χρήματα, κινητά και ακίνητα αλλά ελέγχουν, κρατούν τα ζητήματα ευθύνης στα χέρια τους, προφασιζόμενοι ότι τα παιδιά τους είναι ακόμα ανώριμα και δεν μπορούν να διαχειριστούν την ανεξαρτησία τους.

Δείτε περισσότερα ...

Σχετικά με τη μάθηση

Πώς να κάνετε το παιδί σας να ενδιαφερθεί για το διάβασμα

"Έχετε σκεφτεί ποτέ σας γιατί μερικά παιδιά συνεχώς διαβάζουν κάτι, ενώ για άλλα παιδιά ένα βιβλίο σημαίνει τις περισσότερες φορές τιμωρία;"

Φταίει το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης των παιδιών; Ίσως. Αλλά το θέμα δεν είναι δα και τόσο τραγικά δύσκολο ούτε και αφορά ανώτερα μαθηματικά. Στο σχολείο όλα τα παιδιά μαθαίνουν να διαβάζουν. Δεν είναι κάτι εξαιρετικό.

Παρ’ όλο που το να μάθει ένα παιδί να διαβάζει είναι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους ενός δασκάλου, το ενδιαφέρον για το διάβασμα αποτελεί έναν πολύ μεγαλύτερο και δυσκολότερο στόχο...


Δείτε περισσότερα ...

Ηλιακά παιχνίδια σε κίνηση με μια ...λάμπα! #paixnidiapaidia

Το βίντεο δείχνει τη λειτουργία διαφόρων ηλιακών παιχνιδιών της εταιρείας LAGI.PLAN (SOLAR TOYS) με τη βοήθεια ενός ...πορτατίφ!

Για λεπτομέρειες σχετικά με τα ηλιακά παιχνίδια, μπορείτε να επιλέξετε το link που ακολουθεί:

Ηλιακά παιχνίδια  

#paixnidiapaidia

Ο σεβασμός στο σχολείο και παντού

Αν θελήσουμε να βρούμε τον ενδότερο πυρήνα της καταστατικής σύστασης του σχολείου, ως του θεμελιακού για κάθε κοινωνία και κάθε εποχή θεσμού αγωγής και μάθησης, αν αναζητήσουμε ποιο είναι το όραμά του και τι Κόσμο θέλει να δημιουργήσει, θα καταλήγαμε με τον πιο απόλυτο τρόπο στο δίδυμο αστερισμό, της αγάπης και της γνώσης, στην προαγωγή μιας κοινωνίας καθολικής αλληλεγγύης και μιας δημοκρατίας των Γραμμάτων.

Έκφραση και αδιαχώριστο στοιχείο της αγάπης και της δημιουργίας ανθρώπινων και κοινωνικών σχέσεων είναι ο σεβασμός στον άλλο. Δεν υπάρχει αγάπη χωρίς σεβασμό ούτε σεβασμός χωρίς αγάπη. Αλλά και η γνώση και η καλλιέργεια του πνεύματος είναι και αυτοσκοπός αλλά και κρίσιμοι συντελεστές της αγάπης.

Δείτε περισσότερα ... 

Οι σοβαρότατες συνέπειες της υπερπροστασίας

Είναι δεδομένο ότι η προστασία των παιδιών μας είναι ζωτικής σημασίας για αυτά. Όταν είναι μικρά, μας χρειάζονται και εξαρτώνται από εμάς σχεδόν για τα πάντα. Είναι επίσης δεδομένο, ότι όλοι εμείς οι γονείς προσπαθούμε να έχουμε παιδιά που να πιστεύουν στον εαυτό τους και στις δυνατότητές τους, να απολαμβάνουν την ανεξαρτησία τους και βέβαια να αποδέχονται τα λάθη τους και να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Όταν, όμως οι γονείς προσπαθούν να αποτρέψουν τα παιδιά τους από όλες τις αρνητικές εμπειρίες, στην πραγματικότητα εμποδίζουν τα παιδιά τους να μάθουν σωστούς τρόπους αντιμετώπισης των καθημερινών καταστάσεων και τα κάνουν πιο ευάλωτα. Κάθε φορά, όμως, που η ευκαιρία ενός παιδιού να εξερευνήσει τον κόσμο με το δικό του ρυθμό απομακρύνεται ή προλαμβάνεται, το παιδί χάνει λίγο από την εμπιστοσύνη στον εαυτό του.


Δείτε περισσότερα ...

Καλοί γονείς στο "παρά πέντε"

Είμαστε μία νέα φουρνιά γονιών που λειτουργούμε πάντα στο “παρά πέντε”. Κι όταν λέω λειτουργούμε, δεν εννοώ τις καθημερινές μας διαδικαστικές υποχρεώσεις. Στον τομέα αυτόν τα καταφέρνουμε σχεδόν άψογα, αφού μοιάζουμε με καλοκουρδισμένα ρομποτάκια, που τρέχουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ μηχανικά πάνω κάτω, προσπαθώντας να σταθούμε αντάξιοι του ρόλου μας. Η συνειδητοποίηση του πραγματικού μας ρόλου και η κάλυψη των ουσιαστικών αναγκών των παιδιών μας, όμως, καταφτάνει κυριολεκτικά στο “παρά πέντε”. Εκείνην τη μαγική στιγμή, λίγο πριν κλείσουν τα μάτια τους τα βράδια.

Είναι τότε που σε αγκαλιάζουν οι ένοχες σκέψεις για τις αγκαλιές που δεν πρόλαβες να δώσεις, για τα λόγια αγάπης που χάθηκαν σε γρήγορους αποχαιρετισμούς λίγο πριν μπει στην τάξη του, για τα χάδια που αρκέστηκαν σ’ ένα απαλό χτύπημα στην πλάτη, όταν τα καλεί η δασκάλα των αγγλικών.



Δείτε περισσότερα ...